Reżyser Zhora Kryzhovnikov ogłosił, że planuje stworzyć trzy sezony serialu „Słowo chłopca”, sugerując, że historia nie zakończy się tradycyjnym szczęśliwym zakończeniem…
Space Jam: The Next Generation (2021): Jaki jest film, fabuła, szczegóły
Butcher79
Och, niezniszczalny klasyk z dzieciństwa, jak się z ciebie naśmiewali, usuwając tę niezrozumiałą kontynuację!
Po obejrzeniu The New Generation chciałem ponownie obejrzeć oryginalny film z 1996 roku z Michaelem Jordanem i dobrze się bawić, a nie ciągle odganiać od siebie myśl: kiedy TO się wreszcie skończy.
Projekt, nad którym pracował SAM Malcolm D. Lee – reżyser piątej części „Strasznego filmu” (wydaje mi się, że to automatycznie wskazuje, jaką jakość mógł uzyskać od niego „Dżem”), starał się oddać hołd dawnemu film – ukazał się dokładnie 25 lat po premierze obrazu z Jordanem. Nie zabrakło także nawiązań werbalnych do projektu z udziałem „His Air”, a także sporo nawiązań w postaci postaci z innych projektów Warner Brothers (i nie tylko, bo w filmie pojawił się King Kong, czyli część Universalu, ale uznawana za domenę publiczną).
Innym momentem jest zdanie Królika Bugsa wypowiedziane na koniec meczu: „To wszystko, chłopaki”. Nawiązuje do Mel Blanca, którego głosem w kreskówkowym uniwersum Looney Tunes są Królik Bugs, Kaczor Daffy, kogut Foggorn Leghorn, skunks Pepe Le Pew, świnia Porky, kot Sylvester, pisklę Tweety, Willy Coyote, mysz Speedy Gonzalez i inni. I właśnie takie zdanie – „To wszystko, chłopaki” wyryto na nagrobku zmarłego w 1989 roku aktora głosowego.
"Kosmiczny mecz. Nowa generacja” w porównaniu z pierwszym filmem właściwie niewiele się od niego różni. Przynajmniej zgodnie z planem fabularnym: główny bohater nie trafia do innego świata z własnej woli, musi wygrać mecz, inaczej świat Zwariowanych Melodii zostanie zniszczony itp. Cóż, czyli Malcolm D. Lee niespecjalnie się tym przejmował, uznając, że taką fabułę można by po prostu schować za jasnym ekranem współczesnej grafiki komputerowej.
Problematyka fabuły wyłania się od razu i osiąga apogeum w momencie rozpoczęcia gry w koszykówkę. Nie ma w tym żadnych zasad i wszystko wygląda bardzo dziwnie, gdy jedni grzebią się na podłodze, a inni myślą o tym dopiero w drugiej połowie. Wszystko, co dzieje się w filmie, jest bardzo podobne do najbardziej banalnej farsy, za którą stoi jedynie grafika. Ale tutaj nie tylko oprawa wizualna odgrywa rolę, ale także dźwięk – a ścieżka dźwiękowa w tym filmie jest nieobecna jako klasa. Nie ma jazdy bez muzyki tradycyjnie granej na meczach w prawdziwym życiu, ale tylko kwaśne miny ojca i syna, którzy załatwiają sprawy podczas meczu…
Cóż, twórcy nie zawracali sobie głowy tym, kto zagra główną rolę. Właśnie wzięli LeBrona Jamesa. I nie ma znaczenia, że ma problemy z talentami aktorskimi, najważniejsze jest to, że jest bardzo sławny! Wydaje się, że była to główna zasada, która kierowała zaproszeniem Brona. Cóż, on po prostu nie! Michael Jordan był fajny - ruchy, mimika, pewność siebie będąc w kadrze - był naprawdę fajny i przekonujący! LeBron James jest po prostu drewniany do pasa i nie jest w stanie nic pokazać, tylko rzuca do kosza... Aktor grający syna Brona wygląda nie mniej drewnianie. Niestety, teraz aktorzy stają się nie z powodu talentu, ale z powodu koloru skóry ...
I fajnie by było, gdyby twórcy chybili tylko z głównym aktorem, ale z aktorami podkładającymi głos też wyszło niezręcznie. June Foray, która podkładała głos do wielu kreskówek, w tym dzięcioła leśnego, zmarła w 2017 roku w wieku 99 lat, a przecież babcia mówiła swoim głosem w Looney Tunes. Jest w porządku. Ale dlaczego musiało zostać usunięte z głosu Loli Bunny Cat Soucie, której głosem przemawia królik w pierwszym „Kosmicznym meczu” i, w zasadzie, w większości kreskówek, w których się pojawia?!
A jeśli wcześniej znani na całym świecie aktorzy byli zaangażowani w głosowanie postaci (na przykład Danny DeVito w pierwszym „Kosmicznym meczu”), to w odniesieniu do nowego filmu można o tym tylko pomarzyć. A gwiazdorskich występów, z wyjątkiem jednego w szatni podczas przerwy w meczu, tu nie ma.
Jeśli chodzi o rosyjskich dystrybutorów, zatrudnianie rapera L'One jako głównego bohatera to też ogromna głupota. Kiedy słyszysz, jak mówi, pompatyczny dźwięk słów z akcentami „jakby rozmawiał z bratem z bloku o całe życie” jest tak mdły, że w połączeniu z występem Jamesa (w filmie, nie w koszykówce) wygląda to przerażająco.
PS To, co naprawdę wywołało u mnie uśmiech w filmie, to pojawienie się samego Michaela Jordana w szatni i oczekiwanie na pojawienie się legendy, które zostało zastąpione rozczarowaniem. Ale spoko - tutaj zwód uszami reżysera się udał i potrafił zaskoczyć.
Film pozostawia dalekie od najlepszych wrażeń. Jeśli pierwszy film można zrecenzować i cieszyć się nim, to wystarczy jedno obejrzenie tego obrazu.
Jednak uważaj na siebie. Nikomu nie narzucam swojego zdania.
Czy artykuł był pomocny?
