Shantaram sezon 2 - data premiery nowych odcinków

Shantaram 2 sezon - dokładna data premiery nowej serii, zwiastun serialu, ciekawostki, opis fabuły, aktorzy

W październiku 2022 roku ukazał się pierwszy rozdział opowieści, opartej na powieści Gregory'ego Davida Robertsa. I niemal natychmiast publiczność zadała pytania: kiedy ukaże się drugi sezon serialu Shantaram? Czy warto czekać na kontynuację? Dzielimy się znanymi informacjami i własnymi hipotezami.

Teraz dosłownie wszyscy dyskutują o dacie premiery drugiego sezonu Shantaram, która nie została ogłoszona i nie będzie już ogłaszana, ponieważ Apple postanowiło zakończyć historię na pierwszym sezonie! Nie będzie kontynuacji na Apple!

---

O serialu Shantaram

14 października Shantaram z Charliem Hunnamem w roli głównej wreszcie wystartował w Apple TV+, serialu opartym na książce Gregory'ego Davida Robertsa pod tym samym tytułem. Dlaczego „wreszcie” wyjaśnię nieco dalej, ale lepiej zacząć od danych wprowadzających – dlaczego w ogóle warto o tym mówić.

Powieść „Shantaram” jest napisana z perspektywy bohatera, który regularnie zmienia imiona (weźmy dla uproszczenia jego pierwsze fałszywe imię, Lindsay). Za poważne przestępstwo trafia do australijskiego więzienia, po czym ucieka, przenosi się do Indii i tam zaczyna nowe życie. Lin pomaga miejscowym, ale regularnie angażuje się w niebezpieczne sprawy.

Shantaram to jedna z najbardziej sensacyjnych i kontrowersyjnych książek XXI wieku. Na całym świecie sprzedano ponad sześć milionów egzemplarzy. Niektórzy żałośnie nazywają ten prawie tysiącstronicowy tom „główną powieścią XXI wieku”. Do tego setki cytatów z internetu, motywy i inne elementy kultowego dzieła.

Z drugiej strony wiele osób śmieje się z popularności książki. Po pierwsze, „Shantaram”, oparty na biografii samego autora, jest dosłownie przesiąknięty narcyzmem. Chociaż, ściśle rzecz biorąc, grzeszy tym wiele książek byłych kryminalistów – przypomnijmy choćby „Ćmę” Henriego Charrière’a (nawiasem mówiąc, w nowej filmowej adaptacji zagrał też Hunnam), mimo że „Czarny ptak” Jamesa Keane’a .

Za każdym razem bohater jest na wskroś dobrym człowiekiem, który po prostu miał pecha, ale całkowicie się odrodził i zaczął nowe życie. Jednak w przypadku Robertsa występuje on również z pozycji guru, który tego właśnie życia uczy innych.

Po drugie, „Shantaram” jest wypełniony po brzegi przeróżnymi ozdobnymi wyrażeniami, w stylu: „Możesz żyć w mieście, trzymając w garści zranione serce i duszę, ale na wsi powinny jawnie świecić ci w oczy ”.

Pewnie już zrozumieliście, że nie jestem fanem tej książki. Szczerze mówiąc, czytałem ją dość dawno - jakieś dziesięć lat temu. Ale nawet wtedy moralność, że lepiej być wolnym niż niewolnym i lepiej pomagać ludziom niż ich zabijać, wydawała mi się, delikatnie mówiąc, prosta.

Mimo to nie mogłem się doczekać serialu. Tylko dlatego, że w wersji ekranowej mankamenty książki mogły zniknąć w tle, pozostawiając skupienie się na ekscytującym dramacie przygodowym.

Ale trzeba było bardzo długo czekać. Nie można nawet znieść bardzo starej gadaniny o pełnometrażowej adaptacji filmowej (Johnny Depp chciał to zrobić). Rozwój serii na podstawie Shantaram został zapowiedziany już w 2018 roku. We wrześniu 2019 roku okazało się, że główną rolę zagra Charlie Hunnam. A potem zaczęło się jakieś dzikie pandemonium.

Zdjęcia rozpoczęły się od showrunnera Erica Warrena Singera ("American Hustle"). Ale potem okazało się, że ma gotowe scenariusze tylko do dwóch pierwszych odcinków, dlatego prace musiały zostać wstrzymane. Singer został zwolniony, a tymczasem w Indiach rozpoczęła się pora monsunowa i deszczowa.

Steve Lightfoot (Hannibal, The Punisher) został mianowany nowym showrunnerem, ale sprawy utknęły w martwym punkcie na prawie rok. A oprócz wszystkich problemów zaczęła się pandemia i już wydawało się, że seria prawie nigdy się nie skończy.

Wyszedł jednak Shantaram – 14 października Apple TV+ pokazało trzy odcinki naraz, a w sumie sezon będzie obejmował 12-godzinne odcinki. I najważniejsze, co musisz wiedzieć: adaptacja filmowa okazała się równie kontrowersyjna jak książka.

Być może głównym problemem jest to, że podziw dla bohatera i idealizacja jego wizerunku nigdzie nie zniknęły. Na początek Charlie Hunnam został obsadzony w roli Leana – porównaj go ze zdjęciami prawdziwych Robertsów. Zrozumiałe jest, że większość widzów pochwala atrakcyjność adaptacyjną, co jest dobrą rzeczą — wszyscy kochamy ekran, na który miło się patrzy. Ale takie posunięcie nie pasuje dobrze do samego obrazu.

Najwyraźniej bohater powinien być swego rodzaju „chłopakiem”, uroczym i łatwym do poznania, ale raczej prostym. Uwierzyć w „prostotę” osoby z idealnym brzuchem i gładką skórą, która ma nawet (podobno) brudne włosy, jest zawsze schludnie ułożona, a jej głos brzmi jak kołysanka, nie jest łatwym zadaniem.

Co gorsza, postać bohatera jest wypracowana bardzo powierzchownie. To banalne „osoba na drodze do poprawy”. W każdym serialu główny bohater wypowiada jakąś mądrą myśl (więc patosowe myśli niestety też nie odeszły), w każdym serialu planuje uciec, ale w końcu szlachetnie zostaje, by pomagać innym.

Sama książka od dawna jest krytykowana za przestarzałe stereotypy: biały człowiek, przy wsparciu głupiego, ale lojalnego miejscowego, ratuje mieszkańców biednego kraju. Ale twórcy serialu najwyraźniej nie przeczytali tej krytyki, bo wyolbrzymiają piękno i szlachetność bohaterki nawet w porównaniu z powieścią.

A skoro tak potraktowali głównego bohatera, to o reszcie nie ma co mówić. Wątki poboczne i postacie drugoplanowe to dosłownie zbiór banałów: od śmiertelnie niebezpiecznej piękności i amerykańskiej narkomanki po francuskiego homoseksualistę. A warunkowi antagoniści na początku sezonu przypominają bohaterów starych filmów o Jamesie Bondzie – rodzaj operetkowych złoczyńców, którzy wysyłają urzędnikom walizki z pieniędzmi i przemawiają do przeciwników cichym, przerażającym głosem.

Być może nie rzucałoby się to tak w oczy, gdyby Shantaram zostało przerobione na bardziej dynamiczną opowieść przygodową. W końcu filmy o pięknych bohaterach, które przetrwały w biednych rejonach Azji, cieszą się jak dotąd sporym zainteresowaniem. Ale filmowa adaptacja zbyt mocno stara się podążać za oryginałem – pierwszy sezon trwa aż 12 godzin i nie mieści całej powieści.

Dlatego każdemu bohaterowi i każdemu wydarzeniu poświęca się nieracjonalnie dużo czasu. Bohaterowie toczą niekończące się rozmowy o niczym (ale podobno z filozoficznym podtekstem, mówią „cały świat to iluzja”), złoczyńcy dzielą strefy wpływów, główny bohater z całych sił ratuje chorych, emigranci cierpią z powodu miłości i depresji .

Ale dobrze, w końcu muszę powiedzieć, że wszystko nie jest takie straszne. Oglądanie Shantaram z pewnością nie jest najgorszą godziną w moim życiu. Serial jest bardzo dobrze sfilmowany. Perfekcyjnie wyreżyserowany obraz tylko od czasu do czasu przerywa nierówny montaż w kilku scenach akcji.

Hunnam stara się grać bez przesady, czasami wyrażając emocje tylko oczami – i robi to bardzo dobrze. A samo otoczenie Indii jest pokazane bardzo klimatycznie, mimo że ulice są zbyt porządnie zaśmiecone.

---

Zwiastun serialu „Shantaram”