Reżyser Zhora Kryzhovnikov ogłosił, że planuje stworzyć trzy sezony serialu „Słowo chłopca”, sugerując, że historia nie zakończy się tradycyjnym szczęśliwym zakończeniem…
Prawdziwa historia Oppenheimera Christophera Nolana
Butcher79
Nadchodzący film Christophera Nolana Oppenheimer opowie historię twórcy bomby atomowej, a jest tu wiele do zobaczenia.
II wojna światowa jest najczęściej omawianym i przedstawianym konfliktem w całej historii. Wydaje się, że napisano o nim więcej książek i filmów niż przez cały czas od zakończenia wojny w 1945 roku. Jednak ta uwaga nadal zasługuje, ponieważ panteon mężczyzn i kobiet tamtych czasów i podejmowane przez nich decyzje mają wpływ na świat po dziś dzień.
Wśród tych, którzy ukształtowali historię, niewielu jest postrzeganych w tym samym świetle, co Robert Oppenheimer, „ojciec bomby atomowej”, którego rola w wojnie była znana dopiero później. Eksplozje jego urządzeń wstrząsnęły fundamentami świata. W jest obecnie bohaterem najnowszego filmu uznanego reżysera Christophera NolanaOppenheimera”, jego tajemnicze życie rozgrywa się na taśmie 70 mm.
Oppenheimer pracował nad rozwojem bomby atomowej
Patrząc na przyczepę Oppenheimera, ma esencję szekspirowską; Oppenheimer czuje się jak Król Lear, obserwując rozpad swoich dominacji, zastanawiając się nad dylematem, który sam stworzył, a teraz nie jest w stanie go powstrzymać. Ten ciężar jest tylko odpowiedni; Postrzeganie mas przez Oppenheimera jest zdominowane przez ciężar jego sumienia po bombardowaniach nuklearnych Hiroszimy i Nagasaki oraz późniejszym wyścigu zbrojeń nuklearnych, który pomógł zdefiniować życie powojenne. Jego słynne zdanie, zaczerpnięte z „Bhagawadgita” „teraz stałem się Śmiercią, niszczycielem światów” stało się hasłem jego żalu.
Oppenheimer był częścią Projektu Manhattan, ściśle tajnego dążenia rządu USA do opracowania broni nuklearnej. Zrezygnował z pracy jako profesor na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley i przeniósł się do kompleksu Manhattan Project na pustyni w Nowym Meksyku, gdzie pracował w dziale fizyki detonacji, zanim objął stanowisko kierownika projektu. Jego czas tam był zabarwiony jego przekonaniami (identyfikował się jako „towarzysz podróży” do komunizmu, a jego żona Kitty, kochanek Jean, brat Frank i wielu kolegów akademickich było zwolennikami społecznymi) i podróż, zarówno dosłowna, jak i duchowa, poprzez rozwój broni . Zaczął coraz bardziej interesować się hinduizmem, ucząc się sanskrytu, aby móc czytać „Bhagawadgita” Pismo hinduskie, które okresowo cytował.
Oppenheimer żałował Projektu Manhattan
Praca Oppenheimera została opisana przez jego rodaków jako bardzo praktyczna w każdym aspekcie projektu; Jeden z nich, Victor Weiskopf, stwierdził w Fellows of the Royal Society, że „to jego stała i intensywna obecność zrodziła w nas wszystkich bezpośrednie poczucie uczestnictwa”. Wysiłki Oppenheimera i jego zespołu osiągnęły punkt kulminacyjny w teście Trinity w lipcu 1945 r., pierwszej w historii detonacji broni jądrowej. To właśnie po tej męce przyszedł mu do głowy słynny cytat; później powtórzył to w słynnym wywiadzie telewizyjnym dwie dekady później. Według otaczających go osób Oppenheimer początkowo świętował sukces testu, ale z czasem (zaostrzony kontrowersyjnym użyciem bomb przeciwko Japonii, zwłaszcza prawie czysto cywilnemu celowi Nagasaki), zostało to podważone. Oppenheimer oświadczył prezydentowi Trumanowi, ku jego zniesmaczeniu, że czuje, że ma „krew na rękach”, aby zbudować i rozmieścić bombę; ta rozmowa prawdopodobnie zostanie uwzględniona Oppenheimerponieważ często współpracujący z Nolanem Gary Oldman ma zagrać Trumana.
Na podstawie zwiastuna i listy obsady, Oppenheimera będzie wchodzić w interakcje z mieszaniną osobistych i zawodowych napięć fizyka, odzwierciedlając eskalację zarówno podczas opracowywania bomby, jak i ich ostatecznego wymieszania. Jego osobiste przekonania pozostają tematem dyskusji wśród historyków, podobnie jak jego związek z Jeanem, którego zagra gwiazda filmu Nolana. "Czarna Wdowa" Florence Pugh. Ich romans zakończył się w 1944 roku, kiedy Jean popełnił samobójstwo; pozostał żonaty z Kitty aż do śmierci. Potencjalne powiązania Oppenheimera z ich przekonaniami doprowadziły do cofnięcia jego poświadczenia bezpieczeństwa i niektórych osób, z którymi współpracował, aby publicznie go oczerniać podczas niesławnego przesłuchania McCarthy'ego. Później związał się z powstającą Komisją Energii Atomowej i wraz z innymi członkami Projektu Manhattan energicznie walczył o kontrolę zbrojeń.
Oppenheimer zmarł w 1967 roku, u szczytu zimnej wojny, konfliktu, który broń nuklearna pomogła przekształcić w pozornie niekończącą się konfrontację. Pięć dni po jego śmierci dwie bronie jądrowe, nazywane Persimmon i Agile, zostały zdetonowane w Los Alamos w ramach operacji Latchkey, jednej z dziesiątek testów nuklearnych w całej zimnej wojnie, w wyniku których Stany Zjednoczone zdetonowały ponad tysiąc takich urządzeń. Podobnie jak wielu naukowców, zarówno wielkich, jak i strasznych, wynalazek Oppenheimera długo go przeżył, choć kwestia, do której z tych kategorii należy, jest dyskusyjna. „Oppenheimeraautorstwa Christophera Nolana, za jego oddanie precyzji i praktycznym efektom oraz sile kina, jest kolejnym spojrzeniem wstecz na wielką postać historii przyćmioną cieniem grzybowej chmury.
Czy artykuł był pomocny?
