Stalowy przegląd. Nie możesz się doczekać Bloodborne na PC? Zdobyć!

Twórcy nie wymyślili niczego oryginalnego, ale to nie problem.

Gry o pająkach są często określane jako solidne gry ze średniej półki. Francuzi wydają coś dobrego, czemu zawsze czegoś brakuje. Na przykład Greedfall był chwalony za fabułę, zadania i dialogi, ale walki i bezsensowne bieganie wkurzyły wielu.

Steelrising miał być przełomem, pierwszą grą bez krytycznych wad – ale czy się udało? Powiedzmy teraz!

Historia jest intrygująca

Steelrising odbywa się w Paryżu w 1789 roku. Ludwik XVI rządził tak źle, że każdy Francuz marzył o pozbyciu się go. Aby stłumić rewolucję, władca zdecydował się na kosztowny eksperyment – ​​zainwestował w automaty i stworzył z nich armię. W rezultacie mechanicy wojownicy zabili strażników, wymordowali połowę ludności i opuścili Paryż, by spalić.

Jednak nie wszystko stracone. Królowa Maria Antonina ma unikalny automat Aegis, który inteligentnie myśli, mówi i wyraża oddanie. Zagramy dla Aegis. Zadaniem jest dowiedzieć się, co dzieje się w Paryżu, znaleźć sojuszników i powstrzymać bezprawie.

W przeciwieństwie do dzieł FromSoftware, fabuła jest tu obsługiwana bezpośrednio. Gracz będzie rozmawiał z ocalałymi, czytał notatki i oglądał przerywniki – podczas gdy w tekście i dialogach nie ma ani krzty tajemniczości.

CZASOPISMO JEST PEŁNE NOTATKÓW I INFORMACJI O ŚWIECIE

Nazywanie historii niesamowitą nie zadziała, ale warto się w nią zagłębić. Skąd Louis wziął automaty? Dlaczego niektóre mechanizmy różnią się poza mocą? Dlaczego Aegis jest tak wyjątkowa? Odpowiedzi na wszystkie pytania możesz znaleźć tylko w zadaniach pobocznych.

Gracze, którzy dobrze znają historię, będą czerpać maksymalną przyjemność z fabuły. Faktem jest, że Ludwik XVI i Maria Antonina to prawdziwi władcy Francji, którzy rzucili kraj na kolana, a Vaucanson naprawdę wymyślił automaty, choć nie tak wymyślne. La Fayette, Robespierre i inne wybitne osobistości tamtej epoki są również na miejscu.

W STALOWNICZYNIU NIE MA OTWARTEGO ŚWIATA - TYLKO ZBIÓR MIEJSC, W KTÓRYCH AEGIS RUCHUJE SIĘ NA POWOZIE

Jeśli masz dość Miyazakiego cały czas mówiącego zagadkami, a Paryż podczas Rewolucji Francuskiej wydaje się interesującą scenerią, fabuła Steelrisinga nie zawiedzie.

Casual Bloodborne w Paryżu

Steelrising to typowy naśladowca Dark Souls. Aegis biegnie przez zagmatwane lokacje, walczy z niebezpiecznymi przeciwnikami, ginie od kilku zaczepek, a po śmierci ma tylko jedną szansę na odzyskanie utraconego dobra. Chyba że zamiast ognia są tu westalki i trzeba się leczyć bańkami po oleju.

STALOWNICTWO

Walka jest najbliżej Bloodborne. Nie ma czasu na długie kręcenie się wokół przeciwników, a tarcze są praktycznie bezużyteczne. Lepiej postawić na szybki atak i polegać na unikach w obronie. Kiedy tłum automatonów leci na Egidę z różnych stron, inaczej nie przeżyjesz - musisz szybko zabić przynajmniej kilku agresorów.

Jest to jednak trudne tylko w teorii. W rzeczywistości Steelrising to jedna z najłatwiejszych gier w tym gatunku.

STALOWNICTWO

Uwielbiam soulslike i grałem nie tylko w gry Miyazakiego, ale także w ich odpowiedniki, takie jak Lords of the Fallen, The Surge i Remnant: From the Ashes. W tym procesie zawsze musiałem polegać nie na własnych umiejętnościach, ale na cierpliwości – gdzie niektórzy gracze szybko wygrywali dzięki reakcji, mój bohater poniósł dziesiątki porażek i na długo zapamiętywał timingi.

Ale Steelrising zdołał przejść praktycznie bez zgonów. Zwykli wrogowie zastanawiali się tylko podczas pierwszych spotkań, a bossowie zginęli tylko dwukrotnie przy drugiej próbie.

NA POCZĄTKU TE MASZYNY SĄ SZOKOWE, ALE Z CZASEM AEGIS ZACZYNA JE TOLERANOWAĆ BEZ STRESU

Faktem jest, że automaty uderzają powoli, zestaw ataków jest szybko zapamiętywany, a Egida pełna jest potężnej broni. Wrogów można ciąć rapierem, strzelać lodowatym muszkietem, rzucać granatami, a nawet walić ognistym taranem. Istnieje wiele opcji.

Dodatkowo bohaterka jest szybko pompowana. Duszę można zainwestować w statystyki takie jak zwinność i wytrzymałość. Dzięki sztabkom z tytanu i brązu broń staje się potężniejsza. Katalizatory zwiększają skuteczność leczenia. Pod koniec gry Aegis zamienia się w maszynę do zabijania, przed którą przechodzi nawet ostatni boss.

Złożoność Steelrising będzie powodem gorących dyskusji. Ktoś uzna przypadłość za wadę, a ktoś z przyjemnością ukończy grę i podziękuje Pająkom za wyrozumiałość. Niestety, w grze jest wystarczająco dużo innych problemów i nie będzie już można ich uzasadnić kreatywnym planem.

STALOWNICTWO

Głównym problemem są samopowtórzenia. Przykładowo w pierwszej lokacji Aegis spotka najprostsze automaty, które walczą leniwie i poruszają się powoli. To odpowiedni wróg do nauczenia, ale te same moby wędrują nawet na końcowych poziomach. Mogą mieć jeden dodatkowy atak i wzmocnienie żywiołów, ale esencja pozostaje taka sama.

To samo dotyczy innych wrogów, takich jak włócznicy, automaty z ciężarkami czy mechaniczne psy. Blokują drogę w pierwszych lokacjach i do samego końca walczą z Aegis.

Co więcej, deweloperzy mogą nagle zmienić zwykłego wroga w bossa (i odwrotnie) - choć jego zachowanie się nie zmienia, powiększa się jedynie pasek zdrowia. Zazwyczaj bohaterka niszczy takich przeciwników nie odbierając ani jednego punktu obrażeń.

STALOWNICTWO

Kolejny problem związany jest z wielokrotnym przechodzeniem lokacji. W Steelrising jest tylko osiem poziomów, z których każdy można uruchomić w półtorej godziny. Aby opóźnić gracza, twórcy proponują powrót do ukończonych poziomów i wykonanie tam nowych zadań. Jednocześnie, jeśli w ramach głównego zadania otwierane są w takich lokacjach nowe terytoria, strony zmuszone są biec tymi samymi ulicami.

Dodatkowo Spiders dodało klasyczne elementy Metroidvanii do znanej formuły. Po pokonaniu bossów Aegis odblokowuje nowe umiejętności, takie jak doskok i linka z liną. Jeśli zdecydujesz się zebrać wszystkie stroje, ostrza i materiały eksploatacyjne, będziesz musiał ponownie spojrzeć na poziom startowy i wspiąć się w niedostępne wcześniej miejsca.

NIE MOŻNA ZGUBIĆ SIĘ W STEELIZACJI. KOMPAS ZAWSZE MÓWI DROGĘ DO CELU

Jednak skromna liczba rodzajów wrogów i cofanie się nie męczy. Faktem jest, że z podstawową rozgrywką wszystko jest w porządku: jest wiele unikalnych broni, animacje są płynne, a hitboxy są uczciwe. Na przykład w moim przypadku automaty nigdy nie uderzyły Aegis, gdy stała za ścianą – FromSoftware nigdy nie marzyło o czymś takim.

Spiders nie wymyślił niczego nowego, ale walka w Steelrising wciąż jest fajna. Tak więc, jeśli kochasz ten gatunek, rozgrywka raczej nie będzie denerwować.

Solidne piękno

W przypadku wydajności wizualnej sytuacja jest dwojaka. Jeśli ocenimy jakość tekstur, gra wygląda na rustykalną. Biorąc pod uwagę, że RTX 2060 był jakoś przesłonięty w minimalnych wymaganiach, oczekujesz od silnika niespotykanych piękności, ale nie są one widoczne. Jednocześnie naprawdę potrzebujesz dobrego sprzętu - jeśli zdecydujesz się na premierę nowego produktu na warunkowej GTX 1650 Ti, przygotuj się na pokaz slajdów.

W WERSJI PRASOWEJ NIE BYŁO KRYTYCZNYCH BŁĘDÓW, JEDNAK BYŁO WYSTARCZAJĄCO OGŁOSZEŃ I ZDJĘĆ WIZUALNYCH

Jednak wysokie wymagania i jakość tekstur łatwo wybaczyć. Wszystko za sprawą Paryża, który rysuje się uroczo pięknie. Egida będzie spacerować po Wersalu, Bastylii, Luwrze, Pałacu Luksemburskim i innych rozpoznawalnych miejscach - wszystkie dopracowane w najdrobniejszych szczegółach.

Nie ma nic piękniejszego niż pójść na paryski plac i podziwiać wielki pożar. Płomień pięknie odbija się w kałużach, wokół krążą podstępne automaty, a w oddali widać zrujnowany kościół. W takich momentach artyści chcą uścisnąć dłoń.

STALOWNICTWO

Projekt lokalizacji jest ważny dla soulslike. Gatunek sugeruje, że bohater często ginie, cofa się do „ogniska” i biegnie ponownie przez znane sobie korytarze. Jeśli środowisko jest męczące, nawet doskonała rozgrywka nie uratuje gry – tak było w przypadku pierwszego The Surge, gdzie magazyny i laboratoria szybko zaczęły irytować.

Tutaj Steelrising radzi sobie dobrze – grę można nazwać jedną z najpiękniejszych w gatunku. Podczas gdy Miyazaki nadal pasożytuje na swojej niewytłumaczalnej miłości do bagien, Pająki sprawiły, że każde miejsce stało się interesujące.

NAWET OBSZAR GÓRNICZY WYGLĄDA DOBRZE

Steelrising ma wystarczająco dużo wyzwań, ale dzięki pięknym lokacjom i wciągającej rozgrywce fajnie jest grać. W wyborze najlepszych gier utrzymanych w duchu Dark Souls, stworzenie Spiders z pewnością zajęłoby jedno z pierwszych miejsc.

• Wciągająca rozgrywka
• Różnorodny arsenał
• Niesamowity Paryż
• Dobra fabuła.

Nie polubiłem

• Mała różnorodność wrogów
• Zbyt prości szefowie
• Misje poboczne bez unikalnych lokacji
• Wysokie wymagania systemowe na PC.

PS Udało nam się wypróbować grę na PC i PS5. Trochę o wersji konsolowej – dostępne są trzy tryby działania (grafika, rozdzielczość i wydajność). Pierwsze dwa działają z prędkością 30 FPS i, szczerze mówiąc, wydają się całkowicie niegrywalne. Ostatni ma stabilne 60 FPS. Jednocześnie trudno dostrzec między nimi różnicę wizualnie nawet na telewizorze 4K.

Steelrising ukaże się 8 września na PC, PS5 i Xbox Series.